Elementem dynamicznym w systemie s? zachodz?ce w NIM Procesy. Oko? nazwa? à procesami nauczania i uczenia si? w procesie dydaktycznym podkre?laj?c przez à ich jedno?? i wzajemn? zale?no??. Motywacja do nauki wi??e si? z przekazaniem uczniom informacji o celach lekcji i u?wiadomieniem sobie przez uczniów jej spodziewanych rezultatów. Krótki filmik wykonany przez dzieci ze Szkolnego Ko?a filmowego z SP3 Z?bki: Dydaktyka Wspó?czesna zak?ada, ?e o wynikach Kszta?cenia nie przes?dzaj? Ani czynniki dziedziczne, Ani ?rodowiskowe. Obecnie nie akceptuje si? ju? pogl?du progresywistów którzy chcieli widzie? w nauczycielu jedynie obserwatora je doradc? uczniów, Tak Jak nie uznaje za s?uszne-tym razem Wbrew herbartystom-aby nauczyciel spe?nia? w procesie Kszta?cenia rol? heteronomiczn?. (Czes?aw Kupisiewicz “podstawy Dydaktyki Ogólnej”) https://drive.google.com/drive/folders/1JoLJjaBrmTZLvuM2kn9BuCWm1NU0Ju0J Ca?kiem jeszcze niedawno uznawany by? podzia? na: Charakteryzowa?a si? tym, ?e jej najwy?szym Celem by?o kszta?towanie moralnie silnych charakterów. Dydaktyka Wspó?czesna podkre?la celowo?? ca?o?ciowego nauczania w klasach pocz?tkowych, un przedmiotowego-szczebla Powy?ej tego. Konferencja na styku pedagogiki i Technologii by?a skierowana ne dyrektorów Szkó? oraz nauczycieli Zainteresowanych wykorzystaniem TIK, Jak równie? innych osób zaanga?owanych w proces cyfryzacji. Cel: to ostateczny Wzór zachowa?, postaw, Umiej?tno?ci i wiadomo?ci, jaki ucze? Powinien prezentowa? po mieli?my dzia?a? dydaktyczno-wychowawczych.

Podstaw? teoretyczn? systemu Herbarta jest Psychologia asocjacyjna. W jej swietle dokona? Herbart analizy procesu uczenia si? i opracowa? teori? dydaktyczn?. Na TLE teorii uczenia si? Herbart zbudowa? teori? nauczania i Wychowania, po Czym uzna? nauczanie jako podstawowy le ?rodek Wychowania. À Herbart po raz Pierwszy wprowadzi? Poj?cie nauczania wychowuj?cego. Herbatyzm opanowa? ca?kowicie II po?ow? XIX wieku i przetrwa? sur w niewiele zmienionej formie do czasów wspó?czesnych, MIMO pojawienia si? nowych pr?dów i kierunków w pedagogice i psychologii. Jednym z tych nowych kierunków by?a Szko?a aktywna ZWANA nowym wychowaniem. Za Makers szko?y aktywnej uznaje si? J. deweya (1859-1952), W.A. Lay (1862-1926), E. claperede (1873-1940), C. Kerschensteiner (1854-1932).

Nowe wychowanie wysuwa?o potrzeb? uwzgl?dnienia w procesie uczenia si? Aktywno?ci dziecka je jego zainteresowa?. Wed?ug Deweya uczenie si? powinno przebiega? w procesach My?lenia je dzia?ania. Idée szko?y aktywnej znalaz?a zwolenników w wielu krajach, NP. Usa. Równie? w Polsce w okresie mi?dzywojennym Szko?a aktywna wywiera?a pewien Wp?yw na système nauczania.